In mijn liedjes vang ik wat ik moeilijk anders kan zeggen. Want het is allemaal zo kwetsbaar, dat hele leven van ons. Wie heeft dat belachelijke loslaten bedacht? En waarom zijn we niet gewoon wat liever voor elkaar? Ik heb echt muziek én woorden nodig om te laten voelen wat ik bedoel. De liedjes zijn te beluisteren op spotify.
Zoals je nu bent
Nog niet in het echte bestaan
maar er nét tegenaan
lief liedje vol weemoed
Penarie
Ik kan toch nú niet meer zeggen
Dit is eigenlijk helemaal niets voor mij?
Over jezelf in de nesten werken
Kijk
Hoe lief dat ze lacht
Over hoe we opgevoed worden om alles maar goed te vinden en er nog bij te lachen ook
